Op 15 maart dit jaar is Joep in mijn leven gekomen.
Een hele verandering en een drukke periode heb ik gelukkig achter de rug. Van een “Sorry dat ik besta” hondje naar een puber die de wereld nog moet ontdekken en zijn grenzen aan het verleggen is.
Sandy, mijn ex geleidehond is altijd heel rustig en heb je af en toe niet door dat ze er is. Joep is nadrukkelijk aanwezig en de eerste twee weken deed hij niets anders dan achter mij aanlopen. Zelfs een toiletbezoek was lastig! Hij lag gewoon te wachten achter de deur dat ik weer tevoorschijn kwam.
Heb dit ook aangekaart bij de dames van de geleidehondenschool of dit normaal gedrag was! Dit had ik nog nooit eerder meegemaakt bij eerdere geleidehonden. Een ware stalker in mijn
leven.
Volgens de dames was dit onzekerheid van Joep en zou dit t.z.t. overgaan. Weggerukt uit zijn vertrouwde omgeving en weg van zijn twee broertjes waar hij altijd mee in een mand sliep was de oorzaak. Ik was zijn enige houvast en zijn focus was volledig op mij gericht. Gelukkig is dat stalken inmiddels veel minder en heeft hij meer de rust gevonden in huis. Niettemin is hij nog steeds erg op mij gericht, maar niet meer obsessief. Ik denk of weet nu bijna zeker dat hij zijn draai gevonden heeft en ik hem redelijk goed ken. Nog niet zo goed als Sandy, maar dat komt vanzelf.
Ondanks dat ik mijn honden, vooral Sandy, door en door ken, weten ze mij beide toch nog behoorlijk om de tuin te leiden!
Ik laat beide honden vaak tegelijk uit. Joep aan een stevige leren riem en voor Sandy een jachtriempje dat bestaat uit dunner touw. Ze stonden braaf bij mij in de gang om de riempjes om te krijgen.
Eerst Joep zijn riem en daarna de lus om de kop van Sandy en ik was van plan om een grote ronde te doen met beide. Doorgaans sukkelt Sandy er een beetje achteraan, maar nu liep ze goed mee naast Joep en had er flink de pas in. Ik hoorde achter mij een hond meelopen die ons volgde.
Joep en Sandy keken voortdurend achterom en vonden de volger erg interessant. Als ik stil bleef staan bleef die andere hond ook stil staan. Als ik doorliep hoorde ik de nageltjes weer op de straat of stoep tikken en liep met ons mee. Ik heb een paar keer gezegd dat hij terug naar zijn baasje moest gaan en mijn honden met rust moest laten. Oh jee, zelfs de rijksweg oversteken deed dat hondje mee.
In het veld liet ik Joep en Sandy los. Eerst de leren riem van Joep los en daarna het riempje van Sandy over zijn hoofd weg halen. Tjee Sandy wat heb je een dikke kop gekregen zeg. He! Wat is dit nou! Bleek de riem van Sandy om het hoofd van Joep te zitten. Ik had het opeens door!
Beide riemen zaten om de nek van Joep en Sandy was het hondje dat achter ons aanliep en ik diverse keren naar huis stuurde, maar niet wilde luisteren.
Die twee hebben mij dus goed om de tuin weten te leiden!
Esther
